Jestem polskim - podkreślam wyraz polskim - dziennikarzem, publicystą o orientacji katolickiej, w tym roku ukończę 87 rok życia i zawsze w moje pracy kierowałem się Polską Racją Stanu i niczym innym. W nieistniejącej już Polsce Ludowej, ponieważ nie należałem do partii komunistycznej, pracowałem w gazetach bez znaczenia, w których uposażenie było żenująco niskie. Kiedy w roku 1990 przechodziłem na emeryturę dziennikarską, moja przyznana mi emerytura była również żenująca tak niska, że obecnie wynosi 1930,20 złotego.

Stając przed koniecznością realizacji moich powinności dziennikarskich - służenia społeczeństwo w nowej demokratycznej rzeczywistości, oraz oferowanie moich artykułów mediom, w roku 1993 założyłem tak zwaną działalność gospodarczą, jako osobista, jednoosobowa firma, abym miał prawo wystawiać faktury, czego żądali ode mnie zmawiający u mnie artykuły. Moje dochody z tej działalności były bardzo skromne i w miarę upływu czasu malały. Media przejmowane przez zagraniczny kapitał, nie były zainteresowane polskim dziennikarzem, ani jego pisaniem.

Kiedy rejestrowałem moją działalność gospodarczą zwróciłem się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z zapytaniem, czy taką działalność muszę zgłosić do ZUS. Otrzymałem odpowiedź - co było zgodne z ówczesnymi prawami, że jako dożywotni emeryt nic nie muszę do ZUS-u zgłaszać i mogę też zarabiać ile chcę, tylko z dochodu muszę rozliczać się z Urzędem Skarbowym. Z pełnym zaufaniem do państwowego urzędu i jego wykładni prowadziłem moją misję dziennikarską przez 24 lata. I nagle w tym 24 roku, nagle jak grom z jasnego Nieba spadł list z ZUS-u, którzy zażądał ode mnie składki zdrowotnej za 24 lata, zapominając, że z mojej emerytury ZUS regularnie taką składkę pobierał.

Wyszokowany sytuacją, tym bardzie, że ZUS powoływał się na komunistyczne ustawy - jak byśmy żyli w jakimś stalinowskim świecie, zainteresowałem się całą sprawą. Okazało się, że ZUS łamie Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej, konkretnie Artykuł 32, punkt 1 i punkt 2, tym samym ZUS dyskryminuje emerytów w stosunku do nie emerytów prowadzących działalność gospodarczą, żądając od emerytów dwóch składek, kiedy nie emeryci płacą tylko jedną. Żądając ode mnie horrendalnej kwoty kilkudziesięciu tysięcy złotych ZUS tym samy dopuścił się dezawuowania wiarygodności Państwa Polskiego, bez żadnego informowania o zmianach tak zwanego oskładkowania narzuconego przez niedopracowaną ustawę gospodarczą, w której do "Jednego worka" legislatorzy wrzucili wszystkich prowadzących działalność gospodarczą, także emerytów, którzy składkę zdrowotną mają pobieraną automatycznie z emerytury. Państwowy urząd - ZUS stworzył precedens ma miarę światową: Podwójną składkę na najbiedniejszą grupę obywateli - emerytów.

Trybunał Konstytucyjny przez dziesiątki lat nie zainteresował się tym precedensem. Wysocy Sędziowie Trybunału nie zauważyli, że tak jak nie daje się dwóch takich samych wyroków jednemu przestępcy, tak jak Urząd Skarbowy nie żąda podwójnych podatków od tego samego dochodu, tak samo nie wolno na jednego człowieka nakładać dwóch takich samych składek. To, co czyni ZUS jest uderzeniem w sam środek zaufania obywatela do Państwa, podważenia przyzwoitości Państwa, jest więc - takie jest moje uzasadnione zdanie - działaniem antypaństwowym, wrogim.

Najgorsze w tym jest to, że dwie instancje sądowe do jakich odwołałem się od żądania ZUS, przyznały rację ZUS-owi nawet nie zająknąwszy się na temat Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i Artykułu 32, punkty 1 i 2. Co samo w sobie jest także działaniem bulwersującym w kontekście wypowiedzi Pierwszej Prezes Sądu Najwyższego, Dostojnej Pani prof. dr hab. Małgorzaty Gersdorf, która nie tak dawno stwierdziła publicznie, że KONSTYTUCJA MA PIERWSZEŃSTWO przed każdą ustawą. Polskie sądu przywołują - sam tego doświadczyłem - setki zarządzeń, przepisów, tylko ani razu sąd do którego odwoływałem się nawet nie dopuścił mnie do głosu, kiedy powołałem się na Konstytucję Rzeczypospolite Polskiej.

Jako polski dziennikarz - publicysta, zawsze stałem na stanowisku, że Polska, wolna, suwerenna, demokratyczna jest Państwem sprawiedliwym, wiarygodnym, pro obywatelskim i nadal zajmuje takie stanowisko. Wierzę, że ten list uruchomi Trybunał Konstytucyjny, który potwierdzi, że zgodnie z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej NIKT NIE MOŻE BYĆ DYSKRYMINOWANY W ŻYCIU POLITYCZNYM, SPOŁECZNYM, LUB GOSPODARCZYM Z JAKIEJKOLWIEK PRZYCZYNY. Dotyczy to także emerytów, którzy dla dobra rozwoju gospodarczego Państwa powinni włączać się nawet w minimalnym stopniu do gospodarki.

Apeluję do Wszystkich Osobistości przywołanych na wstępie: Zatrzymajcie patologię jaką demonstruje Zakład Ubezpieczeń Społecznych od lat, ograbiając najgorzej sytuowaną warstwę społeczną - emerytów, zawstydzając własne Państwo.

Oczywiście będę zwracać się do Sądu Najwyższego o kasację wyroku wydanego na mnie przez Sąd Apelacyjny w Poznaniu. Nie czekając na wysłanie mojej prośby do Sądu Najwyższego, ZUS dzisiaj w dniu 5 lipca 2019 roku przysłał mi cały pakiet o zajęciu świadczeń - mojej emerytury powołując się na UWAGA: Na podstawie art. 79 paragraf 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Jak widać z tego ZUS nadal tkwi w przepisach stalinowskich. Instytucja ta przynosi wstyd Polskiej Rzeczypospolitej, wielki wstyd.

Polski dziennikarz Jerzy A. Gołębiewski, nosiciel Wielkiego Krzyża Orderu Świętego Stanisław Biskupa Męczennika stanął w obliczy śmierci głodowej. Bo Trybunał Konstytucyjny minionych kadencji nie interesował się porządkiem konstytucyjnym. Wierzę, że nowy, obecny Trybunał Konstytucyjny naprawi ten błąd i przywróci konstytucyjny porządek w ZUS-się, Przywracając wiarę wśród emerytów, polskich obywateli dorabiających sobie po de facto parę groszy do emerytury, płacąc uczciwie podatki. Chodzi o Polskę, Polskę naszych marzeń: mądrą, sprawiedliwą, Polskę prawa i sprawiedliwości

Jerzy A. Gołębiewski.